De starttoeter klonk zondagochtend meerdere keren in het Beeckestijnse bos, vlakbij de kantine van voetbalclub IJmuiden waar atleten zich moesten melden en hun rugnummer konden ophalen. Pupillen en één G-atleet openden de dag op de 1,2 kilometer. ABCD-junioren, senioren en recreanten gingen de strijd tegen elkaar en zichzelf aan op de sprintcross van 3,2 kilometer.

Recreanten konden ook kiezen voor de 6,4 of 9,6 kilometer. De wedstrijd voor ’ware hardlopers’ bij de vrouwen besloeg 6,4 kilometer, die bij de mannen 9,6. „Het is de tweeëndertigste keer dat Suomi deze loop organiseert, vertelde Karin Verswijveren vooraf. „Het draaiboek lag daarmee al klaar en hoefde slechts hier en daar bijgewerkt te worden.”

Drie maanden eerder waren Verswijveren en haar kompanen met de voorbereiding gestart. „Met de gemeente en Natuurmonumenten verliep de samenwerking prima.”

Verswijveren, sinds kort secretaris bij Suomi (420 leden) en daar tevens lid van de pr-commissie, stond er deze zondag niet alleen voor. „Het aantal vrijwilligers ligt rond de vijfenveertig. Daarvan zijn er veel buiten te vinden. Het parcours bevat namelijk de nodige verscholen liggende paadjes en verrassende afslagen. Dan is het prettig voor lopers als ze de goede kant op worden gestuurd.”

Ruben Wagner deed mee bij de pupillen. Vlak voor zijn race begon moest hij lang nadenken over het antwoord op de vraag, waarom hij hardlopen zo leuk vond om te doen. „Dat weet ik niet precies. Alles aan hard rennen is leuk.”

Beïnvloed

Nadat hij na afloop zijn medaille had opgehaald, was de analyse over zijn 1200 meter nuchter. „Het ging goed, alleen in de zachte grond vond ik het af en toe zwaar.” De kans dat de 8-jarige jongeman uit Vijfhuizen in zijn keuze voor atletiek ooit stevig werd beïnvloed door vader Eddy, leek levensgroot aanwezig. „Tja, ik ben zelf al zesendertig jaar lid van Suomi, dus dat zou kunnen”, bekende Wagner senior.

„Waarom ik al zo lang aan die vereniging verbonden ben? Suomi is gewoon een hele leuke club.” Even later ging pa van start voor zijn 9,6 kilometer, die hij in 43,31 minuut aflegde. „Ik heb heerlijk gelopen”, klonk het na afloop enigszins vermoeid. „Ik ben wel te snel gestart, daardoor kreeg ik het in de laatste ronde moeilijk. Maar, ik ben tevreden.”

Of hij op 12 februari meedoet aan de Mooie Nel Cross, was voor hem geen zekerheid. „Ik heb wat rugproblemen gehad, maar vermoed dat ik wel ga proberen die cross te lopen.”

In de race van de echt ’snelle jongens’ was Bart van Trigt uit Amsterdam na 9.6 kilometer in 36 minuten en 15 seconden de snelste. Emma Kok, eveneens uit Amsterdam, greep onbedreigd de winst op de 6.4 kilometer bij de vrouwen.